Koszulka Dziedzictwo
Opis
O produkcie
Koszulkę „Dziedzictwo” stworzyliśmy w luźnym stylu. Jej krój określany jest potocznie jako „nietoperz” i charakteryzuje się większą niż na dole szerokością pod pachami. Bluzkę wykończyliśmy przy szyi ściągaczem, przy rękawach zawinięciem materiału, a u dołu "na surowo". Zdecydowaliśmy się na ten oryginalny fason, ponieważ uważamy, że w każdej szafie czasem potrzebna jest nie-Licha odmiana. Dlatego „Dziedzictwo” nadal jest koszulką, jednak trochę inną niż zwykle... idealną do codziennych i wyjątkowych stylizacji.
Koszulka nie ma wszytych metek z instrukcją pielęgnacji. Wskazówki, jak o nią dbać, zostały nadrukowane na wewnętrznej stronie materiału. Postawiliśmy na takie rozwiązanie dla komfortu noszenia i po to, by koszulka lepiej układała się na ciele! Dzięki niemu nic nie będzie odstawać po bokach, a metki, jak to często mają w zwyczaju, nieprzyjemnie się rolować, gryźć lub – jak kto woli – drapać w kark.
Bluzkę zaprojektowaliśmy i wyprodukowaliśmy w Polsce.
Skład
Materiał: 100% bawełna
Rodzaj: dzianina jednołożyskowa
Gramatura: 180g/m²
Kolor: ciepły biały (są to odcienie białego wpadające w jasne beże)
Metka: brak
Rozmiary: M, L, XL
Nadruk wykonaliśmy sitodrukiem, wykorzystując ekologiczne farby wodne. Dzięki temu farba nie odstaje od powierzchni tkaniny, a zadrukowany fragment tkaniny jest miękki w dotyku.
Pielęgnacja
Pranie: 40°
Prasowanie: 110°
Suszenie: naturalne, nie susz w suszarce bębnowej
Chlorowanie: nie
Czyszczenie chemicznie: nie
Nie zapomnij wyprać zanim założysz.
Nie wiesz czy na ciebie pasuje?
GRAFIKA

Dziedzictwo
Projekt „Dziedzictwo” przedstawia u podstawy, popularne wśród dawnych ludów indoeuropejskich, trzy mityczne boginie losu. W antycznej Grecji zwane były Mojrami, na obszarze Skandynawii Nornami, u rzymian Parkami, a na słowiańszczyźnie Rodzanicami, Narecznicami lub Sudiczkami.
Jak plotły się losy pradawnych Słowian?
Rodzanice wyobrażano sobie niekiedy jako niewidzialne duchy, lub właśnie jako boginie, dzierżące w dłoniach wrzeciona, na których przędą nić życia. Wierzono, że reprezentują one trzy pokolenia kobiet – młodą dziewczynę, kobietę w sile wieku oraz staruszkę. Według Słowian opiekowały się ciężarnymi, a następnie odwiedzały nowo narodzone dziecko, zaplatając nici jego przeznaczenia. Aby przyszły los niemowlęcia był dlań łaskawy, należało odpowiednio ugościć wieszczki – na ich cześć przygotowywano ucztę, składającą się z chleba, sera, kaszy i miodu.
Przeszukując opracowania starych wierzeń, znaleźliśmy również inne bóstwo kojarzone z losem człowieka, czyli Dolę. Przedstawiano ją jako kobietę z kołowrotkiem przędzarskim, na którym plecie losy ludzkiego życia. To od tej postaci wzięły się, występujące w języku polskim, określenia – dola i niedola (będące w wierzeniach Słowian personifikacją dobrego i złego losu). Możliwe jest, że Rodzanice są naturalną ewolucją starszej bogini. Dlatego na nie-Lichej grafice znalazł się atrybut Doli, czyli kołowrót, łączący splecione przez bóstwa nici z korzeniami przodków.
Religia słowiańska twierdziła, że człowiek nie rodzi się jako czysta karta. W jego genach odnaleźć można historię przodków, ich doświadczenia, myśli i postępowanie. W Licho czerpiemy z tej przeszłości, cofając się aż do czasów zamierzchłych. W nawiązaniu do naszych korzeni, na grafice umieściliśmy również pomnik Svantevita (Światowida, Świętowita), boga patrzącego w cztery strony świata. Pomnik ten, jeden z najznamienitszych, przepełniony ogromną symboliką, datowany jest na IX-X wiek. Święty Wit „wrócił” w 1848 roku – to właśnie wtedy pomnik został wydobyty z rzeki Zbrucz, w pobliżu wsi Liczkowce. I tak samo wróci jeszcze w naszych pracach, a wówczas napiszemy o nim znacznie więcej...
ELEMENTY GRAFICZNE

Świętowit
ze Zbrucza

Kołowrót

DNA

Rodzanice

Dziedzictwo
Zapis runiczny